W jakich sytuacjach można odliczyć koszty dojazdu do pracy?

Koszty dojazdu do pracy to istotny wydatek ponoszony przez wielu pracowników w Polsce. Ich odliczenie od podatku umożliwia częściową rekompensatę tych kosztów, jednak nie zawsze i nie wszyscy mogą skorzystać z tej możliwości. W jakich sytuacjach można legalnie odliczyć koszty dojazdu do pracy w rozliczeniu PIT? Odpowiedź poznasz już w tym artykule.

Kto i kiedy może odliczyć koszty dojazdu do pracy?

Odliczenie przysługuje pracownikom zatrudnionym na umowie o pracę ponoszącym faktycznie koszty dojazdu do miejsca pracy – ale tylko wtedy, gdy nie są one zwracane przez pracodawcę ani nie istnieje z jego strony prawny obowiązek ich pokrycia. Cały mechanizm oparty jest na tzw. uldze na dojazd do pracy, która pomniejsza podstawę opodatkowania. Co ważne, ulga ta dotyczy zarówno na pracowników miejscowych (pracujących w miejscowości zamieszkania), jak i dojeżdżających codziennie spoza tej miejscowości. Wysokość odliczenia różni się w zależności od statusu pracownika oraz liczby stosunków pracy, co wynika wprost z przepisów podatkowych [1].

Limity ulgi na dojazd – wysokość odliczeń w 2024/2025

Kwota, jaką można odliczyć, nie jest dowolna. Limity ulgi na dojazd zostały określone ustawowo i są uzależnione od typu dojazdu. Dla osoby miejscowej odliczenie wynosi 250 zł miesięcznie (czyli 3 000 zł rocznie, przy jednym stosunku pracy), a dla osoby dojeżdżającej z innej miejscowości – 300 zł miesięcznie (do 3 600 zł rocznie)[1]. Jeśli pracownik osiąga dochody z kilku miejsc pracy, limity te rosną adekwatnie do liczby stosunków pracy – nawet do 4 500 zł (miejscowy) oraz 5 400 zł (dojeżdżający bez dodatku za rozłąkę)[1].

Liczby te mają kluczowe znaczenie dla rozliczeń podatkowych – nie istnieje opcja odliczenia wyższych kosztów nawet przy większych realnych wydatkach.

Warunki odliczenia – kiedy nie skorzystasz z ulgi?

Nie każda sytuacja uprawnia do skorzystania z ulgi na dojazd do pracy. Odliczenie przysługuje wyłącznie wtedy, gdy pracownik sam pokrywa koszty dojazdów i nie otrzymuje z tego tytułu żadnego zwrotu od pracodawcy. Jeżeli jednak pracodawca finansuje dojazdy – niezależnie czy w formie ryczałtu, czy indywidualnych zwrotów – podatnik nie może odliczyć tych wydatków w zeznaniu rocznym[2]. Istnieją wyjątki, ale dotyczą one wyłącznie sytuacji, gdy obowiązek zwrotu kosztów dojazdu wynika z przepisów szczególnych (np. dla służb mundurowych), wówczas zwrot jest zwolniony z podatku i również nie można odliczyć tej kwoty[2][3].

W przypadku otrzymywania dodatku za rozłąkę – limit ulgi ulega zmniejszeniu, a szczegóły wskazują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych[1].

Sposób odliczenia kosztów dojazdu w praktyce

Cały proces odliczenia odbywa się na etapie rocznego rozliczenia podatkowego. Pracownik deklaruje przysługujące mu kwoty – zgodne z ustawowymi limitami – w zeznaniu PIT, najczęściej PIT-37[1]. Pod uwagę bierze się wyłącznie koszty ryczałtowe, przypisane do miejsca zamieszkania oraz ilości stosunków pracy. Fiskus nie wymaga ujawniania rzeczywistych wydatków czy przedstawiania biletów – wystarczy spełnienie formalnych kryteriów i odpowiedni zapis w rozliczeniu. Jeśli jednak doszłoby do zwrotu kosztów przez pracodawcę, nie jest dopuszczalne odliczanie tych samych kosztów w PIT, nawet częściowo[1][2].

Zwrot kosztów przez pracodawcę – kiedy jest możliwy i jak wpływa na rozliczenie?

Polskie prawo nie obliguje przedsiębiorców do finansowania dojazdów pracowników, ale mogą oni wprowadzić taką możliwość wewnętrznie. Najczęściej stosowane mechanizmy to ryczałt za dojazdy, zwroty za bilet miesięczny lub obliczenia zależne od odległości i liczby dni przepracowanych w miesiącu[2][3]. W warunkach ogólnych tego rodzaju zwrot stanowi przychód ze stosunku pracy i podlega normalnemu opodatkowaniu oraz oskładkowaniu. Wyjątki obejmują sytuacje, w których obowiązek pokrycia kosztów wynika z dedykowanych przepisów (głównie dla określonych grup zawodowych, np. służb mundurowych)[2][3].

Kluczowa zasada jest jasna: jeśli pracodawca pokrywa koszty dojazdu, podatnik nie ma prawa skorzystać z odliczenia w swoim PIT. W przeciwnym razie – pełny limit ulgi jest dostępny, w zależności od stanu faktycznego i spełnienia warunków wymienionych powyżej[1][2].

Podsumowanie: najważniejsze fakty i zależności

Odliczenie kosztów dojazdu do pracy przysługuje wyłącznie wtedy, kiedy pracownik sam ponosi te wydatki, a żaden zwrot od pracodawcy nie został wypłacony lub nie istnieje ustawowy obowiązek zwrotu od strony pracodawcy[1][2]. Wysokość ulgi uzależniona jest od miejsca zamieszkania pracownika względem miejsca pracy oraz od liczby stosunków pracy – i mieści się w precyzyjnie określonych limitach rocznych i miesięcznych[1].

Proces odliczenia w praktyce sprowadza się do wykazania ustawowych kwot w zeznaniu rocznym PIT. Otrzymanie zwrotu przez pracownika (za wyjątkiem sytuacji szczególnych) uniemożliwia zastosowanie ulgi podatkowej[2][3]. Rozważając odliczenie kosztów dojazdu do pracy, warto dokładnie przeanalizować swoją sytuację oraz śledzić zmiany w przepisach podatkowych.

Źródła:

• [1] https://rozliczeniepit.pl/ulgi-i-odliczenia/ulga-na-dojazd-do-pracy-2025-2024/
• [2] https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/-zwrot-za-dojazdy-do-pracy
• [3] https://kadry.infor.pl/kadry/wynagrodzenia/rozliczanie_wynagrodzen/6692133,zwrot-kosztow-dojazdu-do-i-z-miejsca-pracy-ale-dla-wybranej-grupy-na-2025-r-projekt.html