Zawroty głowy to często spotykane dolegliwości, które są złudzeniem ruchu – zarówno własnego ciała, jak i otaczającej przestrzeni. Wynikają z nieprawidłowej pracy układu równowagi i mogą być objawem zarówno niegroźnych stanów, jak i poważnych chorób neurologicznych. Poniżej analizujemy, jak wyglądają zawroty głowy, skąd się biorą oraz jakie mechanizmy i przyczyny mogą za nimi stać.

Czym są zawroty głowy?

Zawroty głowy definiuje się jako złudzenie kołowego ruchu otoczenia lub własnego ciała, bardzo często trudno odróżnić je od zaburzeń równowagi lub uczucia niestabilności, chodu chwiejnego czy zapadania się. Zazwyczaj współistnieją z nudnościami, niekiedy także z wymiotami[1][2]. Ich źródłem są zawsze zaburzenia w jednym z elementów układu równowagi – błędnika, nerwu przedsionkowego, struktur ośrodkowych mózgu, ale również narządu wzroku czy receptorów czucia głębokiego[1][3].

Zawroty głowy mogą mieć postać tylko złudzenia ruchu, ale także wiązać się z innymi objawami, takimi jak bóle głowy, niedowłady, zaburzenia czucia, a nawet zaburzenia świadomości, co każdorazowo wymaga niezwłocznej diagnostyki[4].

Jakie mechanizmy odpowiadają za zawroty głowy?

Równowaga organizmu to efekt współpracy kilku układów i czucia czuciowego. Najważniejsze mechanizmy opierają się na:

  • Układzie przedsionkowym – składa się z części obwodowej (błędnik ucha wewnętrznego i nerw przedsionkowy) oraz centralnej (jądra przedsionkowe w pniu mózgu, móżdżek i kora mózgowa)[1][2][3].
  • Receptorach czucia głębokiego – dostarczają mózgowi informacji z mięśni, stawów i skóry o pozycji ciała[3].
  • Narządzie wzroku – ocenia położenie oraz ruch w przestrzeni[3].
  Które badania krwi należy wykonać przy zawrotach głowy?

Zawroty głowy powstają w wyniku rozbieżności lub zakłóceń w działaniu tych mechanizmów, co prowadzi do niezgodnych informacji o pozycji i ruchach ciała napływających do mózgu. W efekcie człowiek ma subiektywne poczucie ruchu, pomimo zachowania stabilności lub przeciwnego – odczuwa utratę równowagi[1][3].

Klasyfikacja – rodzaje zawrotów głowy

Dzielimy zawroty głowy na dwa podstawowe typy:

  • Zawroty obwodowe – wynikają z patologii obwodowej części układu przedsionkowego, przede wszystkim błędnika ucha wewnętrznego i nerwu przedsionkowego. Mają nagły początek, są silne, często nasilają się przy ruchach głowy, a towarzyszą im nierzadko zaburzenia słuchu, szumy uszne, nudności czy wymioty[1][2][4].
  • Zawroty ośrodkowe – związane z uszkodzeniami struktur ośrodkowych mózgu, takich jak pień mózgu, móżdżek czy kora mózgowa. Występują rzadziej, nie nasilają się zazwyczaj przy ruchach głowy, a częściej współtowarzyszą im objawy neurologiczne: zaburzenia czucia, niedowłady, zaburzenia widzenia, świadomości lub mowy[1][2][4].

Odróżnienie rodzaju zawrotów ma kluczowe znaczenie diagnostyczne i decyduje o dalszym postępowaniu[2][4].

Przyczyny zawrotów głowy

Przyczyny zawrotów głowy są rozległe i mogą mieć zarówno charakter łagodny, jak i bardzo poważny. Do najczęstszych należą:

  • Przemieszczanie kamyczków błędnikowych (łagodne położeniowe zawroty głowy)[1][2]
  • Zapalenie błędnika lub nerwu przedsionkowego[1][2]
  • Czynniki metaboliczne: przemęczenie, stres, niskie ciśnienie, zaburzenia elektrolitowe, ciąża[3]
  • Poważne choroby ośrodkowego układu nerwowego: udar mózgu, stwardnienie rozsiane, guzy mózgu[1][4]

Zawroty głowy mogą także nasilać się wraz z wiekiem i są powszechną przyczyną wizyt u neurologów oraz laryngologów, zwłaszcza w grupie starszych pacjentów[2].

  Jak rozpoznać zawroty głowy na tle nerwowym i jakie mogą być objawy?

Jak odróżnić niegroźne od poważnych zawrotów głowy?

W większości przypadków za zawrotami głowy stoją niegroźne czynniki, jak nagła zmiana pozycji, przeciążenie, stres czy przemęczenie. Jednak obecność objawów towarzyszących – bólów głowy, niedowładów, drętwień, zaburzeń widzenia, zaburzeń świadomości – powinna zawsze wzbudzić niepokój i skłonić do szybkiej konsultacji lekarskiej[1][4].

Obwodowe zawroty głowy wywoływane ruchem głowy i krótkotrwałe zwykle nie są groźne. Natomiast zawroty związane z poważnymi objawami neurologicznymi, trwające długo, niezależne od pozycji, wymagają wykluczenia chorób takich jak udar czy nowotwór mózgu[2][4].

Diagnostyka i postępowanie

Prawidłowa diagnostyka opiera się na analizie charakteru zawrotów głowy, okoliczności wystąpienia, długości trwania, obecności innych objawów oraz dokładnym badaniu neurologicznym i laryngologicznym. Niekiedy konieczna jest pogłębiona diagnostyka (badania obrazowe, testy audiologiczne, ocena układu krążenia) w celu odróżnienia przyczyn łagodnych od wymagających leczenia specjalistycznego[1][2][4].

Podsumowanie

Zawroty głowy to ważny sygnał ze strony układu równowagi, który nie powinien być bagatelizowany, zwłaszcza jeśli towarzyszą mu inne niepokojące dolegliwości neurologiczne. Umiejętne rozpoznanie charakteru zawrotów oraz świadomość możliwych przyczyn pozwalają na właściwą diagnostykę i leczenie, minimalizując ryzyko poważnych powikłań.

Źródła:

  1. https://www.mp.pl/pacjent/objawy/152911,zawroty-glowy-i-zaburzenia-rownowagi
  2. https://www.doz.pl/czytelnia/a188-Zawroty_glowyprzyczyny_objawy_leczenie
  3. https://diag.pl/pacjent/artykuly/zawroty-glowy-co-moga-oznaczac-co-robic-gdy-sie-pojawia/
  4. https://mrdiagnostic.pl/zawroty-glowy-i-problemy-z-rownowaga-mozliwe-przyczyny-i-badania-diagnostyczne/