Hipomania to zjawisko, które wzbudza zainteresowanie zarówno wśród specjalistów, jak i osób doświadczających wahań nastroju. W artykule wyjaśniamy ile trwa hipomania oraz kiedy jej objawy powinny budzić niepokój. Poznasz najważniejsze kryteria diagnostyczne, różnice względem manii oraz wskazówki dotyczące momentu, w którym warto skonsultować się z lekarzem.

Jak długo trwa hipomania?

Zgodnie z obowiązującymi kryteriami diagnostycznymi DSM-5, epizod hipomanii trwa co najmniej 4 dni, podczas których objawy utrzymują się nieprzerwanie i są zauważalne dla otoczenia lub lekarza. Jest to kluczowy element odróżniający hipomanię od krótkotrwałych zmian nastroju, które mogą pojawić się w innych zaburzeniach psychicznych lub sytuacjach stresowych. Objawy mogą utrzymywać się również dłużej niż 4 dni, jednak czas ich trwania poniżej tej granicy uniemożliwia formalne postawienie diagnozy hipomanii – mówimy wówczas o tzw. „krótkich epizodach”, których znaczenie kliniczne jest jednak coraz częściej podkreślane w literaturze naukowej[1][2][5].

Chociaż 4 dni to minimalne kryterium diagnostyczne, możliwość trwania epizodu przez dłuższy czas nie jest wykluczona. W praktyce klinicznej zdarzają się epizody hipomanii, które mogą trwać tydzień lub nawet dłużej, jednak kluczowe znaczenie ma przekroczenie progu 4 dni oraz obecność specyficznych objawów[1][5].

Objawy i diagnostyka hipomanii

Hipomania charakteryzuje się utrzymującym się podwyższonym lub drażliwym nastrojem, zwiększoną energią i aktywnością. Wśród objawów obserwuje się także gonitwę myśli, słowotok, zmniejszoną potrzebę snu oraz tendencję do podejmowania ryzykownych zachowań, takich jak nieprzemyślane wydatki czy impulsywne decyzje. Ważną cechą hipomanii jest brak objawów psychotycznych oraz brak istotnego upośledzenia funkcjonowania społecznego lub zawodowego, co odróżnia ten stan od pełnej manii[4][5].

  Jak rozpoznać objawy depresji jesiennej u siebie?

Rozpoznanie hipomanii jest możliwe wyłącznie na podstawie wywiadu psychiatrycznego oraz oceny objawów przez lekarza. W diagnostyce nie stosuje się żadnych testów laboratoryjnych, a decydującym czynnikiem pozostaje ocena stopnia nasilenia oraz czasu trwania objawów[2][5].

Kiedy hipomania powinna niepokoić?

Hipomania powinna niepokoić w sytuacji, gdy:

  • Objawy utrzymują się przez co najmniej 4 dni i są obserwowane przez otoczenie.
  • Dochodzi do podejmowania ryzykownych zachowań, które mogą wiązać się z negatywnymi konsekwencjami zdrowotnymi, prawnymi lub finansowymi.
  • Pojawia się trudność w kontrolowaniu własnej aktywności i emocji, nawet jeśli samopoczucie pozostaje dobre.
  • Epizody powtarzają się lub stają się coraz dłuższe.

Należy podkreślić, że nawet łagodny przebieg hipomanii może prowadzić do poważnych skutków, szczególnie jeśli prowadzi do nieodpowiedzialnych decyzji czy konfliktów w relacjach. Hipomania może być symptomem choroby afektywnej dwubiegunowej, wymagającej celowanego leczenia i regularnej opieki psychiatrycznej[1][5].

Hipomania a mania – podstawowe różnice

Z punktu widzenia diagnostyki, hipomania różni się od manii przede wszystkim nasileniem objawów oraz ich konsekwencjami dla życia pacjenta. Mania trwa minimum 7 dni i bardzo często towarzyszą jej zaburzenia psychotyczne lub znaczne upośledzenie funkcjonowania, nierzadko wymagające hospitalizacji[1][3]. W hipomanii objawy są łagodniejsze, a osoba zwykle nie wymaga leczenia szpitalnego i może zachować względnie prawidłowe funkcjonowanie społeczne oraz zawodowe[5]. Różnicowanie między tymi stanami jest niezbędne dla dobrania odpowiedniej terapii oraz szacowania ryzyka dalszego przebiegu zaburzenia afektywnego.

Znaczenie krótkich epizodów

Nowoczesne badania psychiatryczne analizują tzw. krótkie epizody hipomanii, trwające poniżej 4 dni. Chociaż nie spełniają one oficjalnych kryteriów diagnostycznych DSM-5, badacze coraz częściej podkreślają ich potencjalne znaczenie kliniczne, szczególnie w kontekście zaburzeń afektywnych o nietypowym przebiegu. Zjawisko to stanowi wyzwanie dla diagnostyki oraz strategii leczniczych i wymaga dalszych obserwacji[1].

  Jak rozpoznać objawy jesiennej depresji?

Kiedy szukać pomocy?

Każda sytuacja, w której objawy przypominające hipomanię utrzymują się przez minimum 4 dni lub częściej powracają, powinna skłonić do kontaktu z lekarzem psychiatrą. Wczesna diagnostyka umożliwia wprowadzenie odpowiedniego leczenia oraz zmniejszenie ryzyka niepożądanych konsekwencji, takich jak nawrót epizodów czy pogorszenie funkcjonowania w codziennym życiu[1][5].

Podsumowanie

Hipomania to epizod trwający minimum 4 dni, charakteryzujący się podwyższonym nastrojem, zwiększoną energią i typowymi objawami behawioralnymi. W przypadku zaobserwowania objawów trwających powyżej 4 dni lub nawracających, należy rozważyć konsultację ze specjalistą. Wczesna interwencja pozwala zachować komfort życia i zapobiec rozwojowi poważniejszych zaburzeń psychicznych.

Źródła:

  1. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5).
  2. Goodwin FK, Jamison KR. Manic-Depressive Illness: Bipolar Disorders and Recurrent Depression, Second Edition.
  3. Bauer M, Pfennig A. „Epidemiology, diagnosis and management of bipolar disorder.” CNS Drugs. 2005.
  4. Pini S, et al. „Prevalence and burden of bipolar disorders in Europe: a review of the literature.” European Neuropsychopharmacology. 2005.
  5. Trivedi MH, et al. „The Bipolar Spectrum: Diagnostic and Treatment Considerations.” Psychiatric Clinics of North America. 2016.