Czy choroba dwubiegunowa jest uleczalna? To pytanie stawiają sobie zarówno osoby dotknięte tym zaburzeniem, jak i ich bliscy. Choroba dwubiegunowa (ChAD) to przewlekłe, cykliczne zaburzenie psychiczne, które powoduje naprzemienne występowanie epizodów maniakalnych, hipomaniakalnych, depresyjnych oraz mieszanych, prowadząc do poważnych wahań nastroju, energii i aktywności. Choć nie istnieje dziś metoda pozwalająca na całkowite wyleczenie ChAD, możliwe jest jej skuteczne kontrolowanie za pomocą terapii farmakologicznej i psychologicznej, a odpowiednie leczenie znacząco poprawia komfort życia oraz funkcjonowanie społeczne pacjentów [1][2][3].
Na czym polega choroba dwubiegunowa?
Choroba dwubiegunowa stanowi przewlekłe zaburzenie emocjonalne, w którym przebiegają naprzemienne okresy maniakalne oraz depresyjne, a także okresy tzw. remisji – czasowej poprawy stanu psychicznego, kiedy objawy są minimalne lub nieobecne [1][2][3]. Sam przebieg zaburzenia charakteryzuje się gwałtownymi zmianami nastroju prowadzącymi do poważnych zakłóceń w codziennym funkcjonowaniu.
Początkowe symptomy bywają subtelne: należą do nich zmiany nastroju, energii, snów czy apetytu. Choroba często jest błędnie rozpoznawana jako depresja jednobiegunowa, zwłaszcza we wczesnych stadiach, co opóźnia wdrożenie odpowiedniego leczenia [1][3].
Typy epizodów i objawy
Przebieg choroby obejmuje różne rodzaje epizodów:
- Epizody maniakalne — cechują się podwyższonym nastrojem, nadmierną energią, pobudzeniem i często nieadekwatną euforią;
- Epizody depresyjne — prowadzą do obniżenia nastroju, apatii i utraty zainteresowań;
- Epizody hipomaniakalne — to łagodniejsza forma manii, trudniejsza do rozpoznania;
- Epizody mieszane — występują jednocześnie objawy manii i depresji [2].
Z danych wynika, że epizody depresyjne są zazwyczaj dłuższe i częstsze, ale rozpoznanie manii lub hipomanii jest kluczowe dla postawienia diagnozy [2][3]. Warto także podkreślić, że około 1–2% populacji doświadcza objawów tej choroby, choć rzeczywista liczba przypadków może być wyższa z powodu trudności diagnostycznych [1][2].
Diagnoza i monitoring choroby dwubiegunowej
Rozpoznanie wymaga szczegółowej obserwacji historii nastrojów i przebytych epizodów. Ważne jest odróżnienie ChAD od innych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja jednobiegunowa czy ADHD (zwłaszcza u dzieci), a prawidłowa diagnoza umożliwia szybsze wdrożenie skutecznego leczenia [1][3].
W procesie oceny wykorzystuje się specjalistyczne skale oceny nastroju, m.in. Skalę Manii Younga oraz Skalę Depresji Hamiltona, które ułatwiają zarówno wstępną klasyfikację objawów, jak i dalsze monitorowanie nasilenia zaburzenia [2].
Czy choroba dwubiegunowa jest uleczalna?
Choroba dwubiegunowa nie jest obecnie uznawana za całkowicie uleczalną. Jest to zaburzenie o przebiegu przewlekłym, które jednak może być efektywnie kontrolowane dzięki odpowiednio dobranym metodom leczenia. Dzięki postępom w farmakologii oraz rozwoju psychoterapii, wiele osób zdiagnozowanych z ChAD może prowadzić satysfakcjonujące życie i osiągać remisję objawów [1][2][3].
W leczeniu stosuje się przede wszystkim stabilizatory nastroju, leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne, a także terapie psychologiczne. Kluczową rolę odgrywa wczesne rozpoznanie i właściwie dobrana strategia leczenia, która minimalizuje liczbę i nasilenie nawrotów oraz poprawia funkcjonowanie społeczne [1][2][3].
Nowoczesne metody leczenia i trendy w terapii ChAD
Trwają intensywne prace nad lepszym zrozumieniem biologicznych, genetycznych i neurochemicznych mechanizmów leżących u podstaw ChAD. Nowoczesne badania dostarczają informacji o roli dysfunkcji neuroprzekaźników, zwłaszcza serotoniny i dopaminy, w zaburzeniach regulacji emocji [2].
Rosnące znaczenie mają także personalizowane modele terapii, w których leczenie dobierane jest do specyfiki danego pacjenta. Coraz częściej podkreśla się rolę wsparcia psychoterapeutycznego, psychoedukacji i regularnego monitorowania stanu zdrowia przy użyciu nowoczesnych narzędzi diagnostycznych [2].
Znaczenie wczesnej diagnozy i kompleksowego leczenia
Wczesne wykrycie choroby dwubiegunowej jest kluczowe dla poprawy rokowania, ponieważ pozwala szybciej zastosować skuteczne strategie leczenia. Stosowanie leczenia farmakologicznego minimalizuje ryzyko nawrotów, natomiast psychoterapia znacząco wspomaga stabilizację nastroju i poprawia zdolności społeczne [1][3].
Warto również zaznaczyć, że u osób z ChAD często współistnieją inne zaburzenia psychiczne, dlatego konieczna jest dokładna diagnostyka różnicowa oraz indywidualne podejście do procesu terapeutycznego [3].
Podsumowanie
Choroba dwubiegunowa nie jest dziś całkowicie uleczalna, jednak dzięki postępowi w medycynie możliwe jest uzyskanie znaczącej poprawy jakości życia przy odpowiednio dobranym leczeniu. Kluczowe znaczenie mają wczesne rozpoznanie, kompleksowa terapia farmakologiczna i psychologiczna oraz stałe monitorowanie zdrowia psychicznego pacjenta. Świadomość i zrozumienie tej choroby rośnie, a wdrażane innowacje pozwalają optymistycznie patrzeć na możliwości skutecznego kontrolowania jej objawów w przyszłości [1][2][3].
Źródła:
- https://www.medonet.pl/psyche/zaburzenia-psychiczne,choroba-dwubiegunowa—objawy–jak-zachowuje-sie-czlowiek-z-choroba-dwubiegunowa-,artykul,47767898.html
- https://www.aptekarosa.pl/blog/article/340-czym-jest-choroba-afektywna-dwubiegunowa-i-jak-sie-objawia.html
- https://www.doz.pl/czytelnia/a13145-Choroba_afektywna_dwubiegunowa_ChAD__objawy_przyczyny_leczenie

StajacSieSoba.pl to portal, który przekształca akademicką wiedzę psychologiczną w praktyczne narzędzia życia. Tworzymy przestrzeń, gdzie każdy może odnaleźć drogę do lepszej wersji siebie